Aktualności
Dlaczego zdrowie psychiczne jest ważne?
Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Rzeszowie w ramach współdziałania w Zespole Lokalnej Sieci Wsparcia „WARTO CHCIEĆ” zachęca do zastanowienia się nad tym dlaczego zdrowie psychiczne jest ważne.
Wielkanoc
Zbliżają się Święta Wielkanocne. To czas szczególny, który po długich przygotowaniach organizacyjnych i duchowych pozwala na przypomnienie o wartościach rodzinnych i wynikających z wiary. Tradycja święcenia pokarmów w Wielką Sobotę kultywowana jest od wieków. Tego dnia udajemy się do Kościoła z wiosennie przyozdobionym koszyczkiem, wypełnionym produktami spożywczymi mającymi swoją symbolikę. Dobór produktów żywnościowych w koszyku nie jest przypadkowy. Zgodnie z tradycją mają one zapewniać dostatek, zdrowie i pomyślność przez cały rok. Do przygotowania wielkanocnego koszyczka warto zaangażować dzieci. Kolorowe pisanki można wykonać w różnych technikach, a ich wspólne zdobienie przyniesie radość dzieciom i rodzicom.
Ośrodek Adopcyjny w Rzeszowie zachęca, by przybliżyć dzieciom znaczenie produktów umieszczonych w koszyczku:
Baranek – to znak Chrystusa, który zwany jest również „Barankiem Bożym”. Uosabia zwycięstwo życia nad śmiercią.
Chleb – symbolizuje Ciało Chrystusa, będącego symbolem życia dla chrześcijan. Wkładamy go do koszyka aby zapewnić sobie dobrobyt i pomyślność;
Jajko – to symbol początku nowego i odradzającego się życia oraz płodności. Zazwyczaj oprócz pisanek, wkładamy do koszyka także świeżo ugotowane na twardo jajko, którym dzielimy się podczas śniadania wielkanocnego.
Wędlina – symbolizuje zdrowie, dostatek materialny i płodność.
Wielkanocna baba - reprezentuje umiejętności gospodyni, jej zaradność, a zarazem powodzenie i dostatek.
Sól – symbolizuje oczyszczenie, prostotę i prawdę, dodaje potrawom smaku oraz ochroni je przed zepsuciem.
Chrzan – to oznaka ludzkiej siły, którą powinien nam zapewnić przez cały rok.
Ser – symbolizuje związek człowieka z przyrodą. Jako produkt powstały z mleka ukazuje przyjaźń między człowiekiem a siłami przyrody i zwierzętami.
Zajączek – to symbol wiosny i życia. Zazwyczaj jest czekoladowy i chętnie wkładany przez dzieci do koszyczka.
Bazie i bukszpan – zwykle ozdabiają koszyk. Zielony kolor bukszpanu to nadzieja chrześcijan na ich zmartwychwstanie i życie wieczne. Wierzbowe bazie zaś mają zapewnić nagrodę w niebie.
Warto pamiętać o tym, by Święta Wielkanocne spędzić z bliskimi osobami, w harmonii i rodzinnej atmosferze. Niech to będzie wyjątkowy czas dla dzieci i całej rodziny.
Zakończenie szkolenia dla kandydatów na rodziców adopcyjnych
15 kwietnia 2025 roku kolejna grupa kandydatów przygotowujących się do pełnienia roli rodziców adopcyjnych zakończyła szkolenie, które jest jednym z etapów na drodze ich kwalifikacji. Podczas dziewięciu grupowych spotkań kandydaci zapoznawali się z treściami dotyczącymi między innymi: aspektów prawnych, motywacji adopcyjnej, jawności adopcji, budowania więzi z dzieckiem, rozwoju psychofizycznego dziecka oraz umiejętności wychowawczych. Spotkania szkoleniowe prowadzone były autorskim programem „Lecą bociany”, miały formę zarówno wykładów jak i warsztatów. Mamy nadzieję, że to doświadczenie będzie dla przyszłych rodziców fundamentem do budowania bliskich więzi z dziećmi i posłuży lepszemu rozumieniu ich potrzeb.
Serdecznie gratulujemy.
RODZEŃSTWO jedna z najdłużej trwających więzi
Rodzeństwo to jedna z najistotniejszych relacji, jaką człowiek tworzy w swoim życiu i zdarza się, że jedynie ona trwa całe życie. Rodzeństwo uczy dzielenia się, przepraszania, rozwiązywania konfliktów, współpracy, negocjowania czy radzenia sobie z krytyką. Badania nad rodzeństwem pokazują, że relacja ta znacząco wpływa na wzajemny rozwój emocjonalny, społeczny oraz osobowościowy. Daje ona możliwość treningu i sprawdzania się w różnych rolach społecznych. Warto przyjrzeć się, jak rodzeństwo kształtuje nasze zachowania, jakie mechanizmy psychiczne zachodzą w trakcie naszego życia i jakie długofalowe konsekwencje mogą mieć relacje między braćmi i siostrami.
Dlaczego relacje z rodzeństwem nie zawsze są pełne miłości i zrozumienia?
Istnieje wiele czynników w tym postaw rodzicielskich, które wpływają na to, że relacje rodzeństwa nie zawsze są pełne harmonii i serdeczności. Jedne z nich to:
- faworyzowanie jednego z dzieci;
- podsycanie zazdrości w rodzeństwie oraz stosowanie negatywnych porównań;
- przerzucanie trudnych emocji i uprzedzeń na jedno dziecko.
Rodzice i opiekunowie powinni więc być świadomi swoich emocji i w miarę możliwości sami podejmować działania, które będą służyły ich przepracowywaniu w sposób zdrowy. Pozwoli to na tworzenie przez nich wsparcia emocjonalnego, zrozumienia i miłości dla wszystkich dzieci w rodzinie. Może przyczynić się do budowy zdrowszych i bardziej solidnych więzi między nimi, sprzyjając ich długotrwałym relacjom i emocjonalnemu rozwojowi. Wpływ rodzeństwa na siebie nawzajem na różnych etapach życia jest niezwykle złożony. Relacje te mogą przynosić radość, wsparcie emocjonalne i wyjątkowe wspomnienia, ale także skonfrontować z konfliktami, rywalizacją, zazdrością i wyzwaniami. Kluczem do utrzymania zdrowych relacji rodzeństwa jest komunikacja, empatia i gotowość do akceptacji zmian w ich życiu. Pomaganie sobie nawzajem w rozwoju, radzenie sobie z trudnościami oraz celebracja wspólnych osiągnięć może przyczynić się do budowy trwałych i wartościowych więzi między rodzeństwem.
Ośrodek Adopcyjny w Rzeszowie polea literaturę dotyczącą relacji między rodzeństwem:
- Mazlish, Faber, Rodzeństwo bez rywalizacji;
- Stańczyk M., Rodzeństwo. Jak wspierać relacje swoich dzieci;
- Stążka – Gawrysiak A, Self – regulation.
„Spojrzenie na dziecko przez pryzmat przywiązania pomaga rozumieć jego zachowanie”
W dniu 3.04.2025 r. odbyło się szkolenie organizowane przez „Fundację Młodzież z Misją - Polska” z Rzeszowa wraz z Regionalnym Ośrodkiem Polityki Społecznej w Rzeszowie. Szkolenie prowadził gość z USA David Little, który jest trenerem w podejściu Trust Based Relational Intervention (TBRI) oraz Circle of Security Parenting (COSP).
Wystąpienie rozpoczęło się od przybliżenia uczestnikom metafory drzewa w kontekście dziecka, gdzie pień i korona drzewa to obserwowalne zachowania człowieka a korzenie to doświadczenia, które je ukształtowały. Następnie prowadzący mówił o relacji rodzic-dziecko adopcyjne/dziecko w pieczy zastępczej. Podkreślił, że w tej relacji nieustannie obecne są:
- Belonging (przynależność) – dziecko ma poczucie przynależności do swojej rodziny biologicznej, co jest naturalne. Na jakimś etapie swojego życia zostaje porzucone (abandonment). Kiedy trafia do rodziny adopcyjnej ma trudność w osiągnięciu pełnej przynależności do niej. Przynależność „do swoich” jest głęboko zakorzeniona, i z doświadczeń Davida wynika, że poczucie niedopasowania do nowej rodziny często towarzyszy osobom adoptowanym też w dorosłości. Ważne jest, by opiekunowie łagodzili cierpienie dziecka z tym związane.
- Shame (wstyd) – również jest głęboko ugruntowany u dziecka i związany z doznaną zdradą (betrayal), złamaniem zaufania przez najbliższych. Zadaniem rodziców adopcyjnych/opiekunów zastępczych jest nie zawstydzać, a towarzyszyć dziecku w jego trudnych emocjach w szczerym i pełnym zrozumienia współczuciu.
- Trauma – doznana we wczesnym dzieciństwie ma niewątpliwy wpływ na przywiązanie (attachment). Zadaniem rodziców adopcyjnych/opiekunów zastępczych jest korygowanie stylu przywiązania u dziecka głównie poprzez bycie obecnym, osiągalnym i dostrojonym dorosłym.
Prowadzący akcentował, jak ważne jest, aby rodzice adopcyjni prezentowali bezpieczny styl przywiązania. Niezbędne jest, aby choć jeden z małżonków potrafił konfrontować się z konfliktami. David zachęcał do wzmacniania samoświadomości własnego przywiązania, traum, triggerów (wyzwalaczy) i własnych reakcji w sytuacji dysregulacji. Istotne jest również szukanie wsparcia, kiedy czujemy, że nie dajemy sobie rady ze swoimi emocjami, a także korzystanie z momentów na własną samoregulację. David proponował ćwiczenia, które aktywizowały uczestników i były ciekawymi pomysłami na samoregulację, ale też na czas spędzany z dzieckiem. Szczególnie zachęcał do wprowadzenia codziennych 5 minut uważności na dziecko, bez dystraktorów, najlepiej w formie zabawy kontaktowej. To jest jeden ze skutecznych sposobów na budowanie struktury i przewidywalności w życiu dziecka. Uczestnicy wspólnie wypracowali, że poprzez między innymi dotyk, kontakt wzrokowy, mimikę, ton głosu można odpowiadać na sensoryczne potrzeby dziecka. Prowadzący podsumował, aby w relacji z dzieckiem pamiętać o: samoświadomości, zabawowym zaangażowaniu i integracji sensorycznej.
