15 października w wielu krajach obchodzony jest Dzień Dziecka Utraconego. Data nie jest przypadkowa – gdyby ciąża rozpoczęła się 1 stycznia, jej rozwiązanie przypadłoby mniej więcej właśnie około połowy października. Po raz pierwszy dzień ten został ustanowiony w Stanach Zjednoczonych
w 1988 roku. Pomysłodawczynią upamiętniania dzieci utraconych przed narodzinami była Robyn Bear, która sama kilkakrotnie poroniła, a jedno z jej dzieci zmarło właśnie 15 października. W Polsce Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest od 2006 r.
Ten dzień to nie tylko okazja do upamiętnienia dzieci, które się nie narodziły, ale także do zwrócenia uwagi na żałobę, jaką po utracie dziecka przeżywają rodzice. Służy również zwiększeniu świadomości i szerzeniu edukacji na temat poronienia czy form wsparcia dla rodziców, którzy utracili dziecko. Symbolem tego dnia i znakiem dobrze znanym rodzicom przedwcześnie zmarłych dzieci jest niebiesko-różowa wstążka.
Niezależnie od długości trwania ciąży, kobieta po poronieniu ma prawo m.in. do:
- pochówku dziecka, jeśli sobie tego życzy,
- poznania przyczyny poronienia,
- otrzymania zasiłku pogrzebowego w wysokości 4000 zł,
- urlopu do 56 dni.
W Rzeszowie jest Grób Dziecka Utraconego w nowej części cmentarza Wilkowyja. Zbiorowe pogrzeby dzieci utraconych organizowane są dwa razy w roku: 25 marca z okazji Dnia Świętości Życia i 15 października z okazji Światowego Dnia Dziecka Utraconego.
Gdzie szukać pomocy?/ Ciekawe artykuły:
https://www.poronilam.pl/pomoc/pomoc-po-poronieniu/#pomoc-po-poronieniu-stowarzyszenie-rodzicow-po-poronieniu
https://meavita.pl/zaloba-po-stracie-nienarodzonego-dziecka/
https://gemini.pl/poradnik/ciaza-i-porod/poronienie-jak-wspierac-rodzicow-ktorzy-stracili-dziecko/